2010 yılında Denizli’de sağır ve işitme engelli bireyler için hazırladığımız etkinlikte tanışmıştık seninle. O zamanlar sosyal hizmet öğrencisi olarak mesleğimle ilgili uzun uzun sohbetler etmiştik. Ne güzel diye geçirmiştim aklımdan, sosyal hizmeti, sosyal politikaları bilen ve önemseyen birini görmek.

Tabii çalışmalarınızdan bahsedince sen, “e tabii ki bilir” dediydim kendi kendime. “Bire bir mesleğimizin içinde ne güzel çalışmalar yapıyor, keşke birlikte güzel omuz omuza da çalışmalar yapsak” diye de iç geçirmişliğim vardır.

Uzun zamanlar fiziksel olarak yüz yüze gelemesek de sosyal medya sayesinde konuşmak, ortak arkadaşlarımıza şaşırmak bizim için ayrı bir güzel eylemdi. :-)

Senin ardından yazılanları okudukça, paylaşımları gördükçe, yine hobaa diyorum:

“Dilek bu alana da el atmış; çocuk, engelli, lgbti+ ve ülkenin tüm dezavantajlı grupları adına koşmuş, yazmış, sesini çıkarmış ve herkes için mücadelede sahada, mecliste, sokakta eylemde her alanda yer almış Dilek.”

Benim bu hayranlıkla çevrili bu şaşırma eylemim de devam ediyor hala.

Ne güzel işler yaptın, ne güzel katkılar verdin bu dünyaya. Eminim tüm bunlar fikirlerin, çalışmaların fiziksel olarak aramızda olamasan da devam edecek.

Bu dünyadan bir Dilek geçti.

İyi ki… İyi ki Dilek.