Bir şehir sadece bilindiği için beklenenler değil, beklenmediği halde bilinenlerdir. İlkine yaşamı sürdürmek, dünyayı kendimizin kılabildiğimize inanabilmek, çok değil...

Fotoğraf: Besim Can Zırh Ankara’nın mevsimlerini, mevsimlik hallerini, yaşamları sığdıran, geniş, biçimli biçimsiz balkonları. Yıllar içinde değişen dönüşen y...

Balkona çıktığımda yerdeki kalebodurun her mevsimde verdiği serinliği hatırlıyorum. Kapının kenarında, duvara doğru dikine yaslanmış plastik terliklere hiç ihtiyaç duymazdım....

Hayatımızda önemli yer tutmasına rağmen, belki de bu sebepten artık görmez olduğumuz şeyler beni çok ilgilendirir, düşündürür. Bunlardan biri çanta. Her...

Balkon deyince çocukluğuma giderim, şaşmaz bir şeydir bu… Hoş, salgın belası başladığından beri, çocukluğumdan başka bir yere gitmek de gelmiyor içimden. Dünyadan...

Balkon bize hem evdir hem dışarı. Dışarı azaldıkça balkonlar kaldı geriye. (…) Mevsim ne olursa olsun kapalı ya da açık balkonlarda, akşam yediden sonra lambalar yanıyor. &Cce...

  Küçükken Pazar günlerine dair derin bir kasvet geliştirmiştim. Yaşıtlarımın aksine okulun açılacağı Pazartesi günleri, sabırsızlıkla beklediğim yeni bir baş...

Beş yaşındaydım. Saçlarım güçsüzmüş, kuvvetlensin diye babam sıfır numara kesmiş saçlarımı.Kesilişini hatırlamıyorum. Kel olduğumun ilk farkına vardığım an, sok...

Dört duvar üzerime üzerime gelince kanepenin köşesinden fırlıyorum. Balkona atıyorum kendimi. Camekânlı serama.  Otuz yıllık balkonum. Altmış beş yıllık ömr&uum...

Fotoğraf: Can Mengilibörü Sabah erkenden İşe giderken Bütün dertlerinle İstasyonda beklerken Kent gösterir sana Asfalt kayganlığında Bir huniden akıp giden Milyonl...